چشم فروبستن . [ چ َ
/ چ ِ ف ُ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) چشم برهم نهادن . چشم بستن . چشم فرودوختن .
-
چشم از چیزی فروبستن ؛ اعتراض کردن از اعتنا نمودن بشأن آن چیز. (آنندراج ).
- || صرف نظر کردن از آن چیز
: دلارامی که داری دل در او بند
دگر چشم از همه عالم فروبند.
سعدی .
-
چشم از جهان فروبستن ؛ کنایه است از مردن و قطع حیات کردن . رجوع به چشم فرودوختن شود.