چشمه ٔ حیات . [ چ َ
/ چ ِ م َ
/ م ِ ی ِ ح َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از آب زندگی . چشمه ٔ آب حیات . چشمه ٔ آب زندگی . چشمه ٔ حیوان . چشمه ٔ خضر. چشمه ٔ زندگی
: ای خاک بر سر فلک آخر چرا نگفت
کاین چشمه ٔ حیات مسازید جای خاک .
خاقانی .
مصطفی چشمه ٔ حیات و مرا
خضر چشمه به آب دیده ستند.
خاقانی .
لبهای تو خضر اگر بدیدی
گفتی لب چشمه ٔ حیاتست .
سعدی .
نقل است که ذوالقرنین در اوقات سیر بلاد و امصار حدیث چشمه ٔ حیات استماع کرد و بجانب چشمه ٔ حیات و ظلمات نهضت فرمود. (حبیب السیر چ قدیم تهران جزء اول از ج
1 ص
16). رجوع به چشمه ٔ حیوان و چشمه ٔ زندگی شود.