چشمه شاهی

چشمه شاهی . [ چ َ م َ ] (اِخ ) مؤلف مرآت البلدان نویسد: «اسم یکی از دهات بلوک غار و فشاپویه ٔ تهران است ». (از مرآت البلدان ج 4 ص 236). دهی است جزء دهستان غار بخش ری شهرستان تهران که در 9 هزارگزی جنوب باختر ری و 4 هزارگزی راه شوسه ٔ قم واقع است و 199 تن سکنه دارد. آبش از قنات و در فصل بهار از سیل آب رود کن . محصولش غلات ، صیفی و چغندر قند، شغل اهالی زراعت و راهش مالرو است اما از کهریزک ماشین هم میتوان برد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1).