چم گرفتن . [ چ َ گ ِ رِ ت َ ] (مص مرکب ) رونق گرفتن . سروسامان گرفتن . بسامان شدن
: چرا همی نچمم تا کند چرا تن من
که نیز تانچمم کار من نگیرد چم .
رودکی .
رجوع به چم شود. در تداول روستائیان خراسان ، چم کسی را گرفتن ؛ کنایه است از بدست آوردن دل وی و بمراد دلش کار کردن یا سخن گفتن .