حاشیه نشین . [ ی َ
/ ی ِ ن ِ ] (نف مرکب ) آنکه درحاشیه ٔ مجلس نشیند. حاضری در مجلس که بکاری نیست .
-
امثال :
حاشیه نشین دلش فراخ است (یا گشاد است )
۞ ؛ یعنی چون سود و زیانی در امرندارد هرچه بیشتر و بهتر و پر خرج تر را رأی دهد، نظیر: از کیسه خلیفه می بخشد:
خرج که از کیسه ٔ مهمان بود
حاتم طائی شدن آسان بود.