حافز
نویسه گردانی:
ḤAFZ
حافز. [ ف ِ ] (ع اِ) جائی که دوتا میشود کنج دهان بجانب روی . (منتهی الارب ). || اول کار. (مهذب الاسماء). || حالت اصلی . || خلقت اولی .
واژه های همانند
۱۵۵ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۴ ثانیه
حافظ عثمان . [ ف ِ ع ُ ] (اِخ ) یکی از مشاهیر خوشنویسان . وی در استانبول نشو و نما یافت و در شیوه ٔ خط از شیخ حمداﷲ استاد خود درگذشت و خط او دلر...
حافظ عثمان . [ ف ِ ع ُ ] (اِخ ) یکی از ناشرین کتب علمی و ادبی در اوایل قرن چهاردهم هجری در استانبول . کتابهای چاپ حافظ عثمان تاکنون شهرت ...
حافظ صغانی . [ ف ِ ص َ ] (اِخ ) رجوع به چغانی ... شود.
حافظ عراقی . [ ف ِ ظِ ع ِ ] (اِخ ) ابوالفضل عبدالرحیم بن حسین بن عبدالرحمن ، معروف به حافظ عراقی . محدث کبیر کردنژاد. مولد او بسال 725 هَ . ق ....
حافظ رهاوی .[ ف ِ ظِ رَ ] (اِخ ) رجوع به عبدالقادر رهاوی شود.
حافظسخاوی . [ ف ِ س َ ] (اِخ ) رجوع به سخاوی شود.
حافظ سیروزی . [ ف ِ ظِ ] (اِخ ) یکی از شعرای دوره ٔ سلطان مرادخان ثالث . در ابتدا وی در زمره ٔ علما بود وبعدها براه قلندری و دوره گردی در تکای...
حافظ سیوطی . [ ف ِ ظِ س ُ ] (اِخ ) رجوع به جلال الدین عبدالرحمن خضیری سیوطی مصری شود.
حافظ سلطان . [ ف ِ س ُ ] (اِخ ) رجوع به حافظ اوبهی شود.
حافظ طحاوی . [ ف ِ ظِ طَ ] (اِخ ) او راست : شرح بر کتاب الاَّثار تألیف محمدبن حسن . رجوع به طحاوی محمدبن حسن شود.