حافز
نویسه گردانی:
ḤAFZ
حافز. [ ف ِ ] (ع اِ) جائی که دوتا میشود کنج دهان بجانب روی . (منتهی الارب ). || اول کار. (مهذب الاسماء). || حالت اصلی . || خلقت اولی .
واژه های همانند
۱۵۵ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۶ ثانیه
حافظ مشفق . [ ف ِ م ُ ف ِ ] (اِخ ) اسماعیل افندی . یکی از متأخرین شعرای عثمانیه . مولد او سنه ٔ 1221 هَ . ق . در قسطنطنیه . او در هشت سالگی حافظ...
حافظ مظفر. [ ف ِ م ُ ظَف ْ ف َ ] (اِخ ) قمی . یکی از مطربان و نغمه سرایان عهدشاه عباس . (ترجمه ٔ تاریخ ادبیات ایران ج 4 ص 88).
این واژه به تازگی اضافه شده است و هنوز هیچ کسی برای آن معنی ننوشته است. برای اینکه برای این واژه معنی بنویسید
اینجا کلیک کنید.
حافظ نسائی . [ ف ِ ظِ ن ِ ] (اِخ ) احمد. رجوع به نسائی شود.
حافظ علائی . [ ف ِ ع َ ] (اِخ ) ابوسعید. او راست :وشی المعلم . رجوع به کشف الظنون چ 1 ج 2 ص 635 شود.
حافظ عمانی . [ ف ِ ع ُ ] (اِخ ) (امام ...) او راست مرشدالوقف و الابتداء.
حافظ قونوی . [ ف ِ ظِ ن َ ] (اِخ ) یکی از شعرای عثمانی ساکن قونیه . وی مثنوی خوان بود و در قرن دهم هجری میزیست . (قاموس الاعلام ترکی ).
حافظ فاطمی . [ ف ِ ظِ طِ ] (اِخ ) رجوع به حافظ لدین اﷲ فاطمی شود.
حافظ قزوینی . [ ف ِ ظِ ق َ ] (اِخ ) صاحب کتاب ارشاد در ذکر قزوین . رجوع به خلیل قزوینی و حافظ احمد قزوینی و حافظ هاشم قزوینی شود.
حافظ قشیری . [ ف ِ ظِ ق ُ ش َ] (اِخ ) عبدالغافر. رجوع به قشیری عبدالغافر شود.