حافظ
نویسه گردانی:
ḤAFẒ
حافظ. [ ف ِ] (اِخ ) ابراهیم بن اورمةبن سیاوش بن فرّوخ اصفهانی ، مکنی به ابواسحاق . مردی کثیرالحدیث بود و در بغداد وبصره افادت میکرد و در ایام فتنه ٔ زنگیان بصره حیات داشت و بسال 291 هَ . ق . درگذشت . ابوداود سلیمان بن اشعث سجستانی و اسماعیل بن احمدبن اسید، و محمدبن یحیی و جز ایشان از وی روایت کنند. (سمعانی ص 151 ب ).
واژه های همانند
۱۵۵ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۰ ثانیه
حافظ اوبهی . [ ف ِ ظِ اَ ب َ ] (اِخ ) حافظ سلطان علی اوبهی ، از مردم متعین خراسان . مردی پاکیزه روزگار و صحبت دیده و خوش طبع است ، و خطوط را نیک...
حافظ ایوبی . [ ف ِ اَی ْ یو ] (اِخ ) (ملک ...) ارسلان شاه بن ملک عادل سیف الدین ابوبکربن نجم الدین ایوب بن شادی بن ایوب . از خانواده ٔ سلاطین ...
حافظ رهاوی .[ ف ِ ظِ رَ ] (اِخ ) رجوع به عبدالقادر رهاوی شود.
حافظ رواسی . [ ف ِ ظِرَ ] (اِخ ) ابوفتیان عمربن عبدالکریم دهستانی رواسی . از اساتید حدیث و از مشایخ روایت غزالی است . ذهبی در تذکرةالحفاظ، و ...
حافظ دمشقی . [ ف ِ ظِ دِ م َ ] (اِخ ) شمس الدین محمدبن ناصرالدین دمشقی . متوفی بسال 822 هَ . ق . او راست : «جامع الاَّثار فی مولد المختار» در سه...
حافظ بیهقی . [ ف ِ ظِ ب َ هََ ] (اِخ ) ابوبکر. رجوع به ابوبکر بیهقی و بیهقی ... شود.
حافظ پناهی . [ ف ِ پ َ ] (اِخ ) به کمان ابرو مشهور است ، وی از اهل خراسان بود، و آواز خوب داشت چنانکه دو سه جا وظیفه می گرفت ، صاحب طبع نیک ...
حافظ تربتی . [ ف ِ ظِ ت ُ ب َ ] (اِخ ) رجوع به حافظ شربتی شود.
حافظ حمیدی . [ ف ِ ظِ ح ُ م َ] (اِخ ) محمدبن فتوح بن عبداﷲ الازدی المیورقی الحمیدی ، مکنی به ابوعبداﷲ. مورخ و محدث اندلس . مولد وی بسال 418 ...
لاله ٔ حافظ. [ ل َ / ل ِ ی ِ ف ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) ۞ قسمی لاله در باغهای شیراز. پشت گل برگها سرخ رنگ و داخل سپید داغدار است و این...