حافظ
نویسه گردانی:
ḤAFẒ
حافظ. [ ف ِ ] (اِخ ) ابراهیم بن محمدبن حمزةبن عماربن حمزةبن یساربن عبدالرحمن بن حفص ، مکنی به ابواسحاق . جد وی حفص برادر ابومسلم صاحب الدولة بود. او یکی از پیشوایان حفظ بود و از ابوشعیب حرانی و احمدبن یحیی حلوانی و یوسف قاضی و جز ایشان روایت دارد، و ابوبکر احمدبن موسی بن مردویه حافظ از وی روایت کند. او در نهم ماه رمضان سال 343 هَ . ق . وفات یافت . (سمعانی ص 151 ب ).
واژه های همانند
۱۵۵ مورد، زمان جستجو: ۰.۳۸ ثانیه
حافظ طاهر. [ ف ِ هَِ ] (اِخ ) ابن حسین بن عبدالرحمن الاهدل . رجوع به طاهربن حسین شود.
حافظ طاهر. [ ف ِ هَِ ] (اِخ ) رجوع به حافظ اصفهانی ابوالحسن طاهر عرب شود.
حافظ طبری . [ ف ِ ظِ طَ ب َ ] (اِخ ) ابوالقاسم اسکافی . وی شرح السنة تألیف حسین بن مسعود بغوی را اختصار کرده است . رجوع به هبةاﷲ حافظ... شود.
حافظ طبیب . [ ف ِ ظِ طَ ] (اِخ ) رجوع به حافظ شربتی شود.
حافظ ذهبی . [ ف ِ ظِ ذَ هََ ] (اِخ ) او راست : المعجم الصغیر و العذب السلسل فی الحدیث المسلسل . رجوع به ذهبی و ابن قایماز شود.
حافظ رازی . [ ف ِ ظِ ] (اِخ ) رجوع به حافظ کاشانی شود.
حافظ رملی .[ ف ِ ظِ رَ ] (اِخ ) ابوالقاسم . رجوع به رملی شود.
حافظ رومی . [ ف ِ ظِ ] (اِخ ) رجوع به حافظ عجم رومی شود.
حافظ ابرو. [ ف ِ ظِ اَ ] (اِخ ) شهاب الدین عبداﷲبن عبدالرشید، معروف به حافظ ابرو.یکی از مورخین نامی دوره ٔ تیموری . از آغاز زندگانی او آگاهی ...
حافظ امیر. [ ف ِ اَ ] (اِخ ) برادر امیرعلی و معاصر سلیمان خان (741-745 هَ . ق .) از ایلخانان ایران بود. رجوع به امیر حافظ شود.