حافظ حلوائی

حافظ حلوائی . [ ف ِ ظِ ح َل ْ ] (اِخ ) بروزگار دولت خاقان کبیر شاهرخ سلطان حافظ یکی از شعرای متعین بود و سخن او شهرتی داشت و این غزل او راست :
ای بدو چشم تو نظربازیم
از نظر خویش نه اندازیم
ای ز قدت جمله سرافرازیم
وقت بشد باز که بنوازیم
مرد رقیب تو چو دیدم ترا
کشته شد آن کافر و من غازیم
چند چو چنگم بدهی گوشمال
وقت شد ای شاه که بنوازیم
«دید چو سرگشتگی من بعشق
خاست فلک نیز به انبازیم »
حافظ حلوائیم و از کمال
معتقد حافظ شیرازیم .

(تذکرةالشعراء دولتشاه صص 463-464).