حافظ مزی

حافظ مزی . [ ف ِ ظِ م ِزْ زی ] (اِخ ) یوسف بن عبدالرحمان بن یوسف القضاعی الکلبی ، ابی الحجاج دمشقی مزّی . محدثی در دیار شام . مولد وی بسال 654 هَ . ق ./ 1256 م . در ظاهر حلب ، و او در مزة از نواحی دمشق نشأت یافت و به شهر دمشق بسال 742 هَ . ق .1341/ م . درگذشت . وی در لغت و حدیث و رجال ماهر است ، و تألیفاتی چند دارد، ازجمله «تهذیب الکمال فی اسماءالرجال » و «الاطراف » (در حدیث ، خطی ) و «المنتقی من الاحادیث » (خطی ) . کتانی گوید: حافظ ابوسعید علائی کتابی در شرح احوال مزی نوشته ونام آنرا «سلوان التعزی بالحافظ ابی الحجاج المزی » نهاده است . (الاعلام زرکلی ج 3 ص 1180 و 1181). و رجوع به فهرس الفهارس 1:107 و القلائد الجوهریة (خطی ) شود.