حبیب اﷲ ساوجی

حبیب اﷲ ساوجی . [ ح َ بُل ْ لاهَِ وَ ] (اِخ ) کریم الدین خواجه ... پیش کار انیس الحضرة دورمش خان لله ٔ سام میرزا صفوی والی خراسان . وی به سال 927 هَ .ق . به اتفاق سام میرزا به وزارت خراسان آمد. خوندمیر در حبیب السیر آرد که : وی حامل منشور حکومت خراسان به نام سام میرزا بوده است . مولانا شمس الدین محمد خضری در اوایل این سال یعنی در سنه ٔ ثلاثین وتسعمائة دو رساله یکی تفسیر سوره ٔ کریمه ٔ فاتحةالکتاب ، دیگری مشتمل بر چهل حدیث صحیح به نام نامی حضرت ممالک پناهی حبیب اللهی تألیف نمود، به دارالسلطنه ٔ هرات فرستاد و از وفور انعام آن ملاذ طوایف انام به صلات کرامند محظوظ و بهره ور گشت . (حبیب السیر جزء4 از ج 3 ص 115 چ اول تهران ) (رجال حبیب السیر ص 255). و مولانا عبدالعلی بیرجندی به نام حضرت ممالک پناهی حبیب اللهی رساله ای شریفه در ابعاد و اجرام در عقد انشاء منتظم گردانیده . (حبیب السیر جزء 4 از ج 3 ص 117) (رجال حبیب السیر ص 263). کارهای مالی هرات و خراسان با او بوده است . و کتاب حبیب السیر را خواندمیر به سال 929 هَ . ق . به نام وی تألیف کرده و در پایان کتاب چنین آورده است :
به نام تو این نامه ٔ نامور
از آن گشت نامش حبیب السیر.
رجوع به سبک شناسی ج 3 ص 206 و 210 شود. سلطان محمد فخری هراتی نیز مجالس النفائس را به نام او ترجمه کرده و در مقدمه ٔ آن وی را چنین ستوده است :
سپهر لطف و کرم آصف سلیمان جاه
محب آل نبی و ولی حبیب اﷲ
امیدوار چنانم که تا سپهر بلند
دهد ز چشمه ٔ خورشید آبروی بماه ...
رجوع به ترجمه ٔ مجالس النفائس چ تهران 1320 ص 3، و (ص کز و کو) از مقدمه ٔ حکمت شود.