حرکت وضعی . [ ح َ رَ ک َ ت ِ وَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب )
۞ حرکت در وضع. حرکتی که با آن جسم از وضعی به وضع دیگر منتقل شود، چه متحرک به استداره یعنی گِردگردان نسبت اجزاء آن با اجزاء مکان وی تبدیل یابد در حالتی که ملازم مکان خویش است و از مکان خود بیرون نشده است ، چنانکه حرکت آسیاسنگ و بعضی گفته اند حرکت در وضع حرکتی است که آنرا هویتی اتصالیه بر زمان است و حصول آن جز در زمان صورت نبندد. (تعریفات جرجانی ).