حساب گاه . [ ح ِ ] (اِ مرکب ) دیوان که در هندوستان آنرا کچهری گویند. (آنندراج ). جای حساب کشیدن . || کنایه از روز قیامت و صحرای محشر
: اهل فریقین در تو خیره بمانند
گر بروی در حسابگاه قیامت .
سعدی .
ز شرم کثرت عصیان من به رعشه فتد
حسابگاه قیامت چو ارض نیشابور.
عرفی (از آنندراج ).