حسن
نویسه گردانی:
ḤSN
حسن .[ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن آقامیر قزوینی موسوی ، نام وی محمدحسن بن محمدباقر و از اولاد صاحب ضوابط است و در کربلا به سال 1296 هَ . ق . متولد شده است . او راست : اصول الفقه . (ذریعه ج 2 ص 4 و ج 3 ص 79 و ج 4 ص 412 و 375).
واژه های همانند
۱,۷۲۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۵۴ ثانیه
حسن حجال . [ ح َ س َ ن ِ ح َج ْ جا ] (اِخ ) ابن علی قمی ثقة. او راست : «الجامع فی ابواب الشریعه ». (ذریعه ج 5 ص 27).
حسن حکان . [ ح َ س َ ن ِ ح َک ْ کا ] (اِخ ) شاعر آذربایجانی ترک زبان سده ٔ سیزدهم . (ذریعه ج 9 ص 251 بنقل از دانشمندان آذربایجان و حدیقة الشعرا...
حسن حلبی . [ ح َ س َ ن ِ ح َ ل َ ] (اِخ ) ابن زین الدین بن عمربن بدرالدین بن عمربن حسن بن عمربن حبیب شافعی دمشقی حلبی (710 - 779 هَ . ق .)...
حسن حلمی . [ ح َ س َ ح ِ ] (اِخ ) کراده . پزشک و جراح از مهاجرین عرب به آمریکاست . او راست : «مذکرة الجیب الطیبة» چ مصر بی تاریخ در 109 صفحه ٔ...
حسن حمزی . [ ح َ س َ ن ِ ح َ ] (اِخ ) ابن ادریس . از امرای دولت اشرفی در یمن و در تعز. در سال 788 هَ . ق . درگذشت . (اعلام زرکلی چ 1 ص 222 بن...
حسن طاعت . [ ح ُ ن ِ ع َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خوش خدمتی . گوش به فرمان بودن .
حسن طوسی . [ ح َ س َ ن ِ ] (اِخ ) رجوع به نظام الملک و حسن بن محمدبن حسن طوسی شود.
حسن صواف . [ ح َ س َ ن ِ ص َوْ وا ] (اِخ ) ابن اسماعیل . محدث مصری . درگذشته ٔ 392 هَ . ق . او راست : «المروة». (هدیة العارفین ج 1 ص 272).
حسن طبری . [ ح َ س َ ن ِ طَ ب َ ] (اِخ ) ابن محمدبن اسماعیل بن حسن بن زیدبن حسن . صاحب طبرستان که در 250 هَ . ق . دعوت آشکار کرد و در مازندر...
حسن طبری . [ ح َ س َ ن ِ طَ ب َ ] (اِخ ) ابن علی بن محمدبن علی بن حسن طبرستانی مازندرانی شیعی امامی ، معروف به عماد طبری . در 673 هَ . ق . ...