حسن
نویسه گردانی:
ḤSN
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن احمدبن هبةاﷲ مجدالدین . مکنی به ابومحمد حلبی فرضی حنفی است که در حلب به سال 657 هَ . ق . کشته شد. اوراست : «فرائض سجاوندی ». (هدیة العارفین ج 1 ص 282).
واژه های همانند
۱,۷۲۲ مورد، زمان جستجو: ۵.۴۷ ثانیه
حسن ادنی . [ ح َ س َ ن ِاَ نا ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) در اصطلاح رجال و درایت ، به حدیثی گویند که نسبت آن به حدیث حسن ، مثل صحیح ادنی ا...
حسن آمدی . [ ح َ س َ ن ِم ِ ] (اِخ ) ابن بشربن بحر، مکنی به ابوالقاسم ادیب کاتب . درگذشته ٔ 371 هَ . ق . او راست : «تبیین غلط قدامة» در نقدالش...
حسن المآب . [ ح ُ نُل ْ م َ ] (ع اِ مرکب ) نکوئی عاقبت و پایان کار. خوبی جای بازگشت . نیکوئی بازگشت و قرب الهی . (غیاث ) (آنندراج ) : گفت دم...
حسن امید. [ ح َ س َ ن ِ اُ ] (اِخ ) او راست : «تاریخ ایران » چ 1347 هَ . ق . (ذریعه ج 1 ص 238).
حسن اسدی . [ ح َ س َ ن ِ اَ س َ ] (اِخ ) ابن مرتضی آل اسداﷲ دزفولی کاظمینی معاصر. چند دیوان به عربی دارد. (ذریعه ج 9 ص 240).
حسن اشرف . [ ح َ س َ ن ِ اَ رَ ] (اِخ ) ابن ناصر. رجوع به حسن غزنوی شود.
حسن اعلی . [ ح َ س َ ن ِ اَ لا ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) در اصطلاح رجال و درایت حدیثی است که نسبت آن به حسن ، مثل حدیث صحیح اعلی است ، ن...
حسن افطس . [ ح َ س َ ن ِ اَ طَ ] (اِخ ) ابن علی اصغربن علی سجادبن حسین بن علی بن ابی طالب . رجوع به افطس شود.
امام حسن . [ اِ ح َ س َ ] (اِخ ) حسن بن علی بن ابی طالب ، امام دوم شیعه ٔ امامیه (اثناعشریه ). رجوع به حسن ... شود.
امام حسن . [ اِ ح َ س َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان گیلان بخش گیلان شهرستان شاه آباد، واقع در 35 هزارگزی شمال باختری گیلان و 3 هزارگزی شمال...