حسن
نویسه گردانی:
ḤSN
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن سهل بن عبداﷲ سرخسی ، کاتب و خطیب فصیح ، وزیر مأمون عباسی و پدر پوران زوجه ٔ مأمون بود و شعرا در مدح اوقصیده ها دارند. در پایان عمر به مرض سویداء گرفتار و دیوانه شد و او را زنجیر کردند و در خراسان به سال 203 هَ . ق . درگذشت . (وفیات الاعیان ). صاحب ذریعه گوید: بخشی از «جاویدان خرد» را حسن بن سهل از پهلوی به عربی برای مأمون عباسی ترجمه کرد و ابن مسکویه آنرااز نو تحریر کرده است . (ذریعه ج 5 ص 78 و ج 4 ص 400).
واژه های همانند
۱,۷۲۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۶۱ ثانیه
حسن مهلبی . [ ح َ س َ ن ِ م ُ هََل ْ ل َ ] (اِخ ) ابن احمد مکنی به ابوالحسین . درگذشته ٔ 380 هَ . ق . او راست : «المسالک و الممالک » که برای مع...
حسن مهلبی . [ ح َ س َ ن ِ م ُ هََل ْ ل َ ] (اِخ ) ابن محمدبن علی حلبی مهلبی . او راست : «الانوار البدریة» و در آن شبهات یوسف بن مخزوم قدری و...
حسن مهلبی . [ ح َ س َ ن ِ م ُ هََل ْ ل َ ] (اِخ ) ابن محمدبن هارون بن ابراهیم بن عبداﷲ مهلبی مکنی به ابومحمد از فرزندان مهلب بن ابوصغره است...
حسن نظامی . [ ح َ س َ ن ِ ن ِ ] (اِخ ) ابن محمد. صاحب تاج المآثر در تاریخ . رجوع به نظامی و تاج الدین در همین لغت نامه شود.
حسن واسطی . [ ح َ س َ ن ِ س ِ ] (اِخ ) ابن قاسم بن علی بن محمدبن بادی مکنی به ابوالجوائز. کاتب نحوی (382-460 هَ . ق .). او راست : شرح کتاب ...
حسن واسطی . [ ح َ س َ ن ِ س ِ ] (اِخ ) رجوع به حسن بزاز شود.
حسن وجیهی . [ ح َ س َ ن ِ وَ ] (اِخ ) ابن عبداﷲ رومی متخلص به وجیهی کاتب . درگذشته ٔ 1071 هَ . ق . او راست : «التاریخ العثمانی » و دیوان شعر. (...
حسن نوران . [ ح َ س َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان حومه ٔ بخش اشنویه شهرستان ارومیه 12500گزی اشنویه 3500گزی شوسه ٔ اشنویه به نقده . دره ، سر...
حسن نفیسی . [ ح َ س َ ن ِ ن َ ] (اِخ ) ابن شاوربن طرخان بن حسن نقیب کنانی ، شاعر مصری . او راست : دیوان مقاطیع. (زرکلی چ 1 ص 127 از فوات الوف...
قره حسن لو. [ ق َ رَ ح َ س َ ] (اِخ ) دهی جزء بخش نمین شهرستان اردبیل در 8 هزارگزی شوسه ٔ اردبیل به آستارا. موقع جغرافیایی آن جلگه ٔ معتدل ا...