حسن
نویسه گردانی:
ḤSN
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن عبداﷲبن حمدان . از امرای حمدانی برادر سیف الدوله ٔ حمدانی در آغاز قرن چهارم در دربار عباسی بود و به امارت موصل رسید و الراضی در 327 هَ . ق . موصل ازو بگرفت و دوباره به او داد و از وی همه ساله باج میگرفت و از طرف متقی ﷲ نیز تثبیت شد و لقب ناصرالدوله گرفت . (اخبار الراضی ص 65، 66، 70، 71، 76، 88، 108، 109، 110، 114، 122، 128، 129، 131، 132، 133، 139، 198، 200، 225، 228 و 284). و در پیری خشونت گرفت پس پسرانش بریاست فضل اﷲ ملقب به غضنفر او را در 356 هَ . ق . گرفته بدژ «اردمشت » زندان کردند و درآنجا در 358 هَ . ق . درگذشت و جنازه اش را به موصل دفن کردند و حکومت وی 32 سال بود. (زرکلی چ 1 ص 228).
واژه های همانند
۱,۷۲۲ مورد، زمان جستجو: ۲.۲۸ ثانیه
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن وفادار قمی . امام در لغت و استاد شیخ منتخب الدین بن بابویه قمی است . وی او را در فهرست خویش معرفی کرده است . ...
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن وکیع. رجوع به حسن تنیسی شود.
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن وهب بن سعیدبن عمروبن حصین کاتب بغداد. معروف به ابن وهب ، عهده دار دیوان رسائل معتمد عباسی بودو در 280 هَ . ق ...
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن وهب بن محمدبن علی . رجوع به حسن دمشقی شود.
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن هارون . یکی از کتّاب خلفای عباسی در دوره ٔ آل بویه . رجوع به الاوراق صولی ، ص 257 و فهرست تجارب الامم شود.
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن هانی بن عبدالاول بن صباح حکمی بغدادی درگذشته ٔ 196 هَ . ق . رجوع به ابونواس و هدیةالعارفین ج 1 ص 265 شود.
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن هبةاﷲبن محفوظ حصری . رجوع به حسن ربعی شود.
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن هبةاﷲبن عبدالسید ادفوی دشناوی . به قاهره آمد و موسیقی را نیکو میدانست .و در پایان عمر زاهد گردید. (دررالکامنة ج 2 ...
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن هبةاﷲ شیعی . رجوع به حسن یمنی شود.
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ )ابن هندو. حاکم سنجار و موصل بود. و صاحب ماردین به سال 754 هَ . ق . او را کشت . (دررالکامنة ج 2 ص 48).