حسن
نویسه گردانی:
ḤSN
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن علی بن اسماعیل قونوی . در 721 هَ . ق . در قاهره بزاد و بر ابن الشحنه قرائت کرد و متولی مشیخه ٔ سعیدالسعداء شد و در قاهره در 776 هَ . ق . درگذشت . (دررالکامنة ج 2 ص 20-21).
واژه های همانند
۱,۷۲۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۵۶ ثانیه
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن زیاد کوفی . رجوع به حسن لولوی و ذریعه (ج 6 ص 321) شود.
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن زید علوی ملقب به داعی ، امام زیدیه طبرستان . رجوع به حسن طبری بن محمدبن اسماعیل شود.
حسن . [ح َ س َ ] (اِخ ) ابن زیدبن علی بن ابی طالب . پنج سال ازطرف منصور عباسی حاکم مدینه بود. ولادتش در مدینه به سال 83 هَ . ق . و مرگش د...
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن زین الدین علی شهید ثانی بن احمدبن جمال الدین ابومنصور تقی بحرینی شیعی امامی (959 - 1011 هَ . ق .)، معروف به ص...
حسن . [ ح َ س َ ](اِخ ) ابن زین الدین بن عمر. رجوع به حسن حلبی شود.
حسن . [ ح َ س َ ](اِخ ) ابن سری کاتب از اصحاب صادق . عبدی انباری و حسن بن محبوب از وی روایت دارد. او راست : کتاب الاصل . (ذریعه ج 2 ص 119،...
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن سعید اهوازی ، برادر حسین بن سعید است . این دو برادر تفسیری تألیف کرده اند که به تفسیر ابن سعیدمعروف است . و به ...
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن سعیدبن عبداﷲ، ملقب به علم الدین شاتانی (510 - 599 هَ . ق .). فقیه شاعر است و در موصل درگذشت . (وفیات الاعیان ) (...
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن سفیان نوی حافظ شیبانی . رجوع به حسن نسوی شود.
حسن . [ح َ س َ ] (اِخ ) ابن سلام جیلانی بن حسن تیمجانی در زمان تألیف ریاض العلماء (1106 هَ . ق .). شیخ الاسلام گیلان بود. او راست : حاشیه بر...