حسن
نویسه گردانی:
ḤSN
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن علی بن فضال کوفی شیعی ، مکنی به ابومحمد. درگذشته ٔ 224 هَ . ق . او راست : «الرد علی المغالبة» و «الابتداء و المبتدا» و «البشارات » و «الرجال » و «الزیادات » و «الشواهد من القرآن » و «الصلاة» و «الملاحم » و«الناسخ و المنسوخ فی القرآن ». (هدیةالعارفین ج 1 ص 267) (رجال نجاشی و رجال مامقانی ) (ذریعه ج 3 ص 322).
واژه های همانند
۱,۷۲۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۴۹ ثانیه
حسن عریضی . [ ح َ س َ ن ِ ع ُ رَ ] (اِخ ) ابن محمدباقربن عبدالمطلب خراسانی بشرویه ای . او راست : اصول جوامعالکلم که در 1240 هَ . ق . نگاشته اس...
حسن عجیمی . [ ح َ س َ ن ِ ع ُ ج َ ] (اِخ ) ابن علی مکی حنفی . درگذشته ٔ 1100 هَ . ق . او راست : الاجوبة المرضیة و سه کتاب دیگر که در هدیةالعارف...
حسن عاقبت . [ ح ُ ن ِ ق ِ ب َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نیکی پایان کار : چون حسن عاقبت نه به رندی و زاهدیست آن به ْ که کار خود به عنایت ...
حسن طالبی . [ ح َ س َ ن ِ ل ِ ] (اِخ ) ابن عبداﷲ اشتیبی . متخلص به طالبی و معروف به حسن دده مولوی ، شیخ زوایه ٔ قاهره بود و به قسطنطنیه ش...
حسن طالبی . [ ح َ س َ ن ِ ل ِ ] (اِخ ) ابن جعفربن محمد موسوی حسنی قرشی طالبی . والی مکةدر 384 هَ . ق . از طرف عبیدیان مصر بود، و سپس بر ایشا...
حسن قادری . [ ح َ س َ ن ِ دِ ] (اِخ ) رجوع به حسن رضائی شود.
حسن قاینی . [ ح َ س َ ن ِ ی ِ ] (اِخ ) ابن علی شاگرد ملا علی بروجردی . او راست : «اصول الدین ». (ذریعه ج 2 ص 187 و ج 3 ص 366).
حسن قاینی . [ ح َ س َ ن ِ ی ِ ] (اِخ ) ابن محمد. او راست : «الابداع » و «الابصاری » و در پایان سده ٔ سیزدهم هجری میزیست . (ذریعه ج 1 ص 63 و 65).
حسن فسایی . [ ح َ س َ ن ِ ف َ ] (اِخ ) حاج حسن خان طبیب فسایی فارسی شیرازی فرزند میر مجدالدین محمد (1237 - 1316 هَ . ق .).وی خود را از فرزندا...
حسن فؤاد. [ ح َ س َ ف ُ آ ] (اِخ ) ابن ممش مناستری الاصل مصری . او راست : الصلاة البدریة که در ربیعالاَّخر 1273 هَ . ق . پایان یافته است . (هد...