حسن
نویسه گردانی:
ḤSN
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن قحطبه ٔ طائی . از سرداران معروف آغاز حکومت عباسی بود. در 97 هَ . ق . متولد و در 136 هَ . ق . از طرف منصور به حکومت ارمنستان منصوب شد و در 140 هَ . ق . او را با 70 هزار سوار به ملطیه فرستاد و جنگ تابستانی سال 162 هَ. ق . را او اداره کرد و به داخل روم رفت و رومیان لقب «تنین » به وی دادند. او در بغداد در 181 هَ . ق . درگذشت . (زرکلی چ 1 ص 238). و رجوع به حسن حلبی شود.
واژه های همانند
۱,۷۲۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۳۳ ثانیه
حصن سان سابستیان . [ ح ِ ن ِ؟ ] (اِخ ) حصنی به اسپانیا. (حلل سندسیه ج 2 ص 60).
حصن قسطینةالحدید. [ ح ِ ن ِ ق ِ ن َ تُل ْ ح َ ] (اِخ ) حصنی به اسپانیا. (حلل سندسیه ج 1 ص 135).