حسن
نویسه گردانی:
ḤSN
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن محمدبن ابی بکر سکاکینی . پدرش فاضل و شیعی بی غلو بود و خودش در رفض غلو کردو قاضی شرف الدین او را به جرم سب شیخین تکفیر کرد وبه حکم این قاضی در سوق الخیل گردن حسن را زدند (11 جمادی اول سال 744 هَ . ق .). (دررالکامنة ج 2 ص 34).
واژه های همانند
۱,۷۲۲ مورد، زمان جستجو: ۱.۴۹ ثانیه
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن علی بن محمد طائی . رجوع به حسن مرسی شود.
حسن . [ ح َ س َ ](اِخ ) ابن علی بن محمد عوض . رجوع به حسن بدری شود.
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن علی بن محمد مکینی . رجوع به حسن جوهری شود.
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن علی بن محمود ایوبی . برادر بزرگ ملک مؤید اسماعیل بود ولیکن ناصر اسماعیل را مقدم داشت و حسن املاک بسیار داشت ...
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن علی بن مسعود تکریتی ، ملقب به نظام . ابن رافع او را حسین نامیده . در 727 هَ . ق . درگذشت . (دررالکامنة ج 2 ص 28).
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن علی بن مسعود حمصی . مدرس صارمیه و مستوفی اوقاف بود ودر 771 هَ . ق . درگذشت . (دررالکامنة ج 2 صص 28-29).
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن علی بن منصور الفوی الاصل المکی ، مکنی به ابوالمعالی . درگذشته در مصر به سال 1176 هَ . ق . او راست : الحجج الظاهرة...
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن علی بن نصربن عقیل . رجوع به حسن عبدی شود.
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن علی بن نجم سعدی . رجوع به حسن قفطانی شود.
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن علی بن یوسف . رجوع به حسن حصکفی شود.