حسن
نویسه گردانی:
ḤSN
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن محمدبن حسن طوسی . وی پسر شیخ الطائفه ٔ طوسی صاحب تهذیب و استبصار میباشد. و کنیت او ابوعلی و تا 515 هَ . ق . زندگی میکرده است . قسمتهائی از کتاب «بشارة المصطفی » که به نام «امالی ابن الشیخ » نیز معروف است ، از املای وی بوده که از 509 هَ . ق . به بعد در نجف القا کرده است . و ابن طاوس وی را «الخال » نامیده و دائی خویش شمرده است .و نیز او راست : «الانوار». (ذریعه ج 2 ص 309 و 411).
واژه های همانند
۱,۷۲۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۹۱ ثانیه
حسن کبکانی . [ ح َ س َ ن ِ ک َ ] (اِخ ) رجوع به حسن دشتی شود.
حسن کاشانی . [ ح َ س َ ن ِ ] (اِخ ) (سیدمیر...) صاحب روزنامه ٔ حبل المتین . رجوع به حسن حبل المتین شود.
حسن کاشانی . [ ح َ س َ ن ِ ] (اِخ ) طباطبایی . شاعر بود و در شهر خویش در 941 هَ . ق . درگذشت . و صاحب صبح گلشن آرد که وی خواهرزاده ٔ میر حیدر م...
حسن کرمانی .[ ح َ س َ ک ِ ] (اِخ ) رجوع به حسن خطیب کرمانی شود.
حسن کفراوی . [ ح َ س َ ن ِ ک ُ ] (اِخ ) ابن علی مصری شافعی . درگذشته ٔ 1202 هَ . ق . او راست : «الدرالمنظوم ». (هدیة العارفین ج 1 ص 300) (زرکلی ...
حسن کنپانی . [ ح َ س َ ن ِ کُم ْ ] (اِخ ) (محمد ...) امین الضرب . رجوع به امین الضرب شود.
حسن قطرانی . [ ح َ س َ ن ِ ق َ ] (اِخ )از معتمدین حسن صباح اسماعیلی بود. (حبیب السیر).
حسن قفطانی . [ ح َ س َ ن ِ ق َ ] (اِخ ) ابن علی بن نجم سعدی ریاحی نجفی معاصر کاشف الغطاء بود و دیوان شعر دارد. (ذریعه ج 9 ص 240).
حسن فردوسی . [ ح َ س َ ن ِ ف ِ دَ ] (اِخ )ابن اسحاق بن شرفشاه طوسی مکنی به ابوالقاسم . درگذشته ٔ 416 هَ . ق . صاحب شاهنامه . رجوع به فردوسی ...
حسن قزوینی . [ ح َ س َ ن ِ ق َزْ ] (اِخ ) رجوع به رفیع قزوینی شود.