حسن
نویسه گردانی:
ḤSN
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن محمدبن قلاوون صالحی ملک ناصربن ناصر (735 - 762 هَ . ق .). نامش قماری بود و چون به تخت نشست خود را حسن نامید. پس از برادرش مظفر در رمضان 748 هَ . ق . به تخت نشست و در 752 هَ . ق . معزول شد و سپس در 755 هَ . ق . دوباره روی کار آمد ومدرسه ٔ رمیله را بساخت و ناتمام بود که در 762 هَ .ق . به دست یلبغا کشته شد و پسر برادرش ، محمد منصور،پسر مظفر به جایش نشست . (دررالکامنة ج 2 صص 39-40).
واژه های همانند
۱,۷۲۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۵۹ ثانیه
حسن چلبی . [ ح َ س َ چ َ ل َ ] (اِخ ) متخلص به ظریفی . او راست : کاشف الاسرار. (کشف الظنون ).
حسن ترک . [ ح َ س َ ن ِ ت ُ ] (اِخ ) شاعر، شاه عباس او را سگ لوند لقب داد. (ذریعه ج 9 ص 241 از آتشکده ٔ آذر).
حسن تکین . [ ح َ س َ ت َ ] (اِخ ) رجوع به ابوالمعالی حسن تکین و آل افراسیاب و لباب الالباب شود.
حسن تمور. [ ح َ س َ ت ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بیجار در47هزارگزی خاور بیجار و شمال کوه چنگ الماس . دامنه و سردسیر است . 900 تن سکنه ٔ شیع...
حسن تنک . [ ح ُ ن ِ ت ُ ن ُ ](ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) حسن سهل و ضعیف : حسن تنک بتان چه بینم از دیدن آفتاب توبه .عرفی (از آنندراج ).
حسن بکول . [ ح َ س َ ب َ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان اکرادساوجبلاغ بخش کرج شهرستان تهران و 58 هزارگزی کرج . دارای 48 تن جمعیت . (از فر...
حسن الظن . [ ح َ س َ نُظْ ظَن ن ] (ع ص مرکب ) نیکوگمان .
حسن اوله . [ ح َس َ اَ ل َ ] (اِخ ) دهی از دهستان سرشیوه ٔ بخش مریوان شهرستان سنندج 8 هزارگزی خاور دژ شاهپور و یکهزارگزی شمال شوسه ٔ مریوان -...
حسن بسن . [ ح َ س َ ب َ س َ ] (ع ص مرکب ، از اتباع ) بسیار نیک . حسن به معنی نیک است و بسن مؤکد و تابع اوست . لفظبسن علیحده معنی ندارد. (...
حسن آهی . [ ح َ س َ ن ِ ] (اِخ ) ابن سیدی خواجه نیکبولی از ساحل طونه ، متخلص به آهی درگذشته ٔ 923 هَ . ق . او راست : حسن و دل ، به ترکی و ...