حسن
نویسه گردانی:
ḤSN
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن محمدبن محمدبن علی بغدادی . غوری الاصل و متولد بغداد بود و متولی حسبه و سپس قاضی حنفیان شد. و پس از 738 مدتی قضاء مصر داشت و از آنجا به سبب بدخلقی اخراج شده به دمشق آمد و از آنجا به بغداد شده و به دمشق بازگشت و سپس به بغداد شد و تدریس مشهد ابوحنیفه را عهده دار گشت .
واژه های همانند
۱,۷۲۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۶۱ ثانیه
حصن اندرش . [ ح ِ ن ِ اَ ] (اِخ ) حصنی به اسپانیا. (حلل سندسیه ج 1 ص 337).
حصن تطاون . [ ح ِ ن ِ ت َ وُ ] (اِخ ) حصنی به اسپانیا. (حلل سندسیه ج 1 ص 68).
حصن تقساس . [ ح ِ ن ِ ت َ ] (اِخ ) حصنی به اسپانیا. (حلل سندسیه ج 1 ص 68).
حصن بیانة. [ ح ِ ن ِ ب َ ن َ ] (اِخ ) حصنی به اسپانیا. (حلل سندسیه ج 1 ص 131).
حصن شقوبش . [ ح ِ ن ِ ش َ ب َ ] (اِخ ) حصنی به اسپانیا. (حلل سندسیه ج 1 ص 162).
حصن شقوری . [ ح ِ ن ِ ش َ ] (اِخ ) حصنی به اسپانیا. (حلل سندسیه ج 1 ص 114).
حصن شلوقة. [ ح ِ ن ِ ش َ ق َ ] (اِخ ) حصنی به اسپانیا. (حلل سندسیه ج 2 ص 198).
حصن الباکة. [ ح ِ نُل ْ ک َ ] (اِخ ) حصنی به اسپانیا. (حلل سندسیه ج 1 ص 185).
حصن البلاط. [ ح ِ نُل ْ ب َ ] (اِخ ) حصنی به اسپانیا. (حلل سندسیه ج 1 ص 100).
حصن البونت . [ ح ِ نُل ْ ] (اِخ ) حصنی به اسپانیا. (حلل سندسیه ج 2 ص 180).