حسن آق قوینلو

حسن آق قوینلو. [ ح َ س َ ] (اِخ ) معروف به حسن بیگ یا اوزن حسن بن امیرعلی بن عثمان بن قتلغبیگ بن حاجی بیگ ، مکنی به ابونصر. نخستین فرمانروای خاندان آق قوینلو در آذربایجان و قفقاز (873 - 882 هَ . ق .) که صورت گوسفند سفید بر پرچم خویش مینگاشتند. او حکومت خود را تا جنوب ایران گسترد و ابوسعیدخان تیموری و جهانشاه قره قوینلو و فرزندش مستعلی میرزا را کشت و خاندانشان را منقرض کرد و پس از او سلطان خلیل (882 - 883 هَ . ق .) به تخت نشست . و این خاندان در 920 هَ . ق . به دست شاه اسماعیل منقرض گردید. رجوع به آق قوینلو در همین لغت نامه و فهرستهای حبیب السیر و مجمل التواریخ گلستانه و از سعدی تا جامی و سبک شناسی و رجال حبیب السیر شود.