حضین

حضین . [ ح ُ ض َ ] (اِخ ) ابن منذر رقاشی بن حرث بن وعله بن المجالدبن یثربی بن ریان بن حرث بن ملک بن شیبان بن قرهل . یکی از بنی رقاش ، مکنی به ابی ساسان . تابعی و شاعر است . بعضی کنیت او را ابوالیقظان گفته اند و برخی گویند ابوساسان لقب اوست و کنیت او ابومحمد است . او از علی (ع ) و عثمان روایت کند و او یکی از امراء جیش امیرالمؤمنین (ع ) بود و به روز صفین علم جیش به دست وی بود. و قطعه ٔ ذیل او راست :
وسمیت غیاظاًولست بغائظ
عدواً ولکن الصدیق تغیظ
عدوک مسرور و ذوالود بالذی
یری منک من غیظ علیک کظیظ.
وفات او به سال 97 هَ . ق . بوده . و رجوع به فهارس 1 و 3 و 4 و 5 و 6 و 7 از عقدالفرید شود.