خانه باف . [ ن َ
/ ن ِ ] (ن مف مرکب ) جامه ای که در خانه بافته شده باشد. (ناظم الاطباء). قماشی که آنرا غلامان و خانه زادان بافته باشند. چنانکه در اصفهان چیزهای کار غلامان شهرت و امتیاز دارند. (از آنندراج )
: ز کتان و متقالی خانه باف
زده کوهه ٔ کوهه چون کوه قاف .
نظامی .