خانه پرداز

خانه پرداز. [ ن َ / ن ِ پ َ ] (نف مرکب ) آنکه از اسباب خانه توجه میکند. (ناظم الاطباء). || نوکر. خدمتکار. || مسرف .(ناظم الاطباء). کنایه از کسی که هرچه داشته باشد همه را پاک بباد دهد، خواه از آن خود باشد خواه از آن دیگر. مقابل خانه نگهدار. (از آنندراج ) :
همه خوشه چینند و من دانه کار
همه خانه پرداز و من خانه دار.

نظامی .

مجردرو خانه پرداز باش
جوانمرد دنیابرانداز باش .

سعدی (بوستان ).