خانه سوز. [ن َ
/ ن ِ ] (نف مرکب ) کسی که سبب رسوایی خانواده گردد. (ناظم الاطباء). چیزی که موجب آتش زدن و بر باد دادن خانواده شود. سوزنده ٔ خانه و خانمان
: در خرمن نشاطم افتاد آتش غم
تا عشق خانه سوزم در سینه کرد منزل .
سنائی (از آنندراج ).
بشب سنگ بالایی ای خانه سوز
چرا سنگ زیرین نباشی بروز؟
سعدی (بوستان ).