خثم
نویسه گردانی:
ḴṮM
خثم . [ خ ُ ] (ع ص ، اِ) ج ِ اخثم و خثماء رجوع به «اخثم » و «خثما» شود.
واژه های همانند
۲۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۷ ثانیه
خصم . [ خ ِ ] (از ترکی ، اِ) مأخوذ از ترکی دولت . || صاحب و مالک . || رفیق . || خویش . (ناظم الاطباء).
خصم تاز. [ خ َ ] (نف مرکب ) بردشمن تازنده . بر دشمن حمله کننده : چو سلجق صیدگر آمد چو بیغو جنگ جو آمدچو طغرل شیربند آمد چو جعفر خصم تاز آمد.امیر...
خصم شکن . [ خ َ ش ِ ک َ ] (نف مرکب ) دشمن کش . فاتح . غالب . دشمن از بین برنده . خصم افکن : چو جام گیرد بدره ده است و بنده نوازچو تیغ گیرد گردا...
خصم وار. [ خ َ ] (ق مرکب ) دشمنانه . (یادداشت بخط مؤلف ) : یک تن ز اولیای من از بهر خون من زنهار خصم وار مگیرید دامنش .سوزنی .
خصم والی . [ خ َ ] (اِ مرکب ) زنی که شوهرش زنده باشد. (ناظم الاطباء).
خصم گداز. [ خ َ گ ُ ] (نف مرکب ) دشمن آزار. دشمن شکن : امیر دوست نواز و امیر خصم گدازامیر شاعرخواه و امیر زائرخوان .فرخی .
خصم افکن . [ خ َ اَ ک َ ](نف مرکب ) دشمن کش . از بین برنده ٔ خصم . دشمن انداز.
خصم افکنی . [ خ َ اَک َ ] (حامص مرکب ) دشمن اندازی . دشمن کشی : بدشمن گرائی بخصم افکنی گشاده بر او بازوی بهمنی . نظامی .ز خصم تو چون مملکت گشت ...
خصم کردن . [ خ َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) دشمن کردن : که بدمرد را خصم خود می کنی وگر نیکمرد است بد می کنی .سعدی (بوستان ).
خصم خانه . [ خ َ م ِ ن َ / ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کتخدا. خداوند خانه . (آنندراج ) : چو از دل رفت شیرین جان چه باشدچو خصم خانه شدمهمان...