خجل گردیدن . [ خ َ ج ِ گ َدی دَ ] (مص مرکب ) شرمسار شدن . خجل شدن . شرمگین شدن . شرم کردن . سرافکنده شدن . خجلت زده شدن
: بسختی بنه ،گفتش ای خواجه ، دل
کس از صبر کردن نگردد خجل .
سعدی (بوستان ).
مه روی بپوشاند خورشید خجل گردد
گر پرتو ز وی افتد بر طارم افلاکت .
سعدی .
چو قاضی بفکرت نویسدبحل
نگردد ز دستاربندان خجل .
سعدی (بوستان ).
|| کنایه از عهده ٔامری بیرون نیامدن
: هرچه گویم عشق را شرح و بیان
چون بعشق آیم خجل گردم از آن .
مولوی .