خدابنده لو

خدابنده لو. [ خ ُ ب َ دَ ] (اِخ ) نام یکی از دهستانهای بخش قروه ٔ شهرستان سنندج است . این دهستان در انتهای شمال باختری آن شهرستان واقع و خلاصه ٔ اطلاعات جغرافیایی آن بشرح زیر است :
حدود:از طرف شمال محدود است بدهستان مهربان از بخش کبودرآهنگ شهرستان همدان ، از طرف خاور بدهستان حاجیلو از بخش کبودرآهنگ ، از طرف جنوب بدهستان چهاربلوک بهار شهرستان همدان ، از طرف باختر بدهستان اسفندآباد بخش قروه ٔ شهرستان سنندج . وضع طبیعی آن : دهستان خدابنده لو فلات مرتفعی است که متجاوز از 1850 متر ارتفاع دارد واکثر قراء آن در ارتفاع بیش از دوهزارمتری قرار گرفته . و منطقه ای است کوهستانی و خاکی با شیب ملایم که هوای آن سرد و سالم ، دارای زمستانهای طولانی و تابستان معتدل است . راه شوسه ٔ همدان به بیجار از این دهستان میگذرد. آبادیهای آغجه خرابه ، حسن قشلاقی ، سیهمله ، سوباشی ، گل تپه ، آلان و سلیم سرای کنار شوسه واقع شده و بواسطه ٔ مسطح بودن اراضی و شیب ملایم تابستان از شوسه ٔ مذکور به اکثر قراء مهم این دهستان اتومبیل رفت و آمد مینماید. ارتفاعات شمال خاوری دهستان اسفندآباد که جهت آن از شمال باختری بجنوب خاوری است ، از این دهستان میگذرد. بلندترین قله های آن کوه بیگ داغ ، کوه سوباشی ، کوه حاجتگاه نامیده میشوند و قراء خدابنده لو قسمتی در دره های شمال خاوری و قسمتی در دره های جنوب باختری این ارتفاعات واقع شده اند. ارتفاع قله ٔ بیگ داغ از سطح دریا 2607 متر و سوباشی 2568 و حاجتگاه 2378 متر است ارتفاع گردنه ٔ سوباشی که راه شوسه از آن میگذرد و در اکثر ایام سال بواسطه ٔ کثرت برف مسدود می باشد؛ از سطح دریا 2287 متر و ارتفاع قصبه ٔ گل تپه مرکزدهستان 2125 متر است . رودخانه های متعددی از ارتفاعات مذکور سرچشمه میگیرد و بدشت حاجیلو و چهاربلوک و اسفندآباد منتهی میشود. کلیه ٔ اراضی دهستان برای زراعت دیم مناسب و مورد استفاده است . آب قرای دهستان از چشمه های متعدد که در طول دره های دهستان جاری است ، تأمین می شود. محصول عمده ٔ دهستان عبارتند از: گندم و جو (دیمی و آبی ) و انگور و لبنیات و محصولات دیگر دامی . این دهستان از 61 آبادی تشکیل یافته و دارای 21500 تن سکنه می باشد. مرکز دهستان آبادی گل تپه است که در کنار شوسه واقع و قراء مهم آن عبارتند از: پرلک ، سیمهله ، داس قلعه ، طاهرلو، سوباشی ، گزل ابدال ، ایدلو، طراقبه ، مردم این ناحیه همه ترک زبانند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).