خرقه کردن جامه . [ خ ِ ق َ
/ ق ِ ک َ دَ ن ِ م َ
/ م ِ ](مص مرکب ) دریدن جامه . پاره کردن جامه
: تاج دین ای تاج دین بر فرق تو
بحر انعامی و خلقی غرق تو
آفتاب چرخ اقبالی و هست
صدر دیوان کفایت شرق تو
ابری و درّ و درم باران تو
رعد و صیت تو زرافشان برق تو
آتشی از روی والاهمتی
خلق عالم در امان از حرق تو
جامه ٔ رویی بدست جود خویش
خرقه کردی آفرین بر خرق تو
زرق بیرون شد ز شعر سوزنی
در مدیح مجلس بی زرق تو.
سوزنی .