خرم نهان . [ خ ُرْ رَ ن ِ
/ ن َ ] (ص مرکب ) آسوده دل . مشعوف . خوشدل . (از ناظم الاطباء)
: هنر گیرد این شاه خرم نهان
زفرمان او شاد گردد جهان .
فردوسی .
خردمند و دانا و خرم نهان
تنش زین جهانست و دل زآن جهان .
فردوسی .
سوی مرز ایران نهادند روی
دو خرم نهان شاد و آرام جوی .
فردوسی .
یکی گفت کای شاه خرم نهان
سخن راندی چند پیش مهان .
فردوسی .