خشک جنبان

خشک جنبان . [ خ ُ جُم ْ ] (نف مرکب ) کسی که جنبش و حرکات وی بی نفع و فایده باشد. (از ناظم الاطباء) (برهان قاطع) (انجمن آرای ناصری ) :
نپذیرد نماز بار خدای
خشک جنبان بود همیشه گدای .

سنائی (از انجمن آرای ناصری ).

چون حدث کردی تو ناگه در نماز
گویدت سوی طهارت رو بتاز
ور نرفتی خشک جنبان میشوی
خود نمازت رفت بنشین ای غوی .

مولوی (از انجمن آرای ناصری ).