خطا گرفتن . [ خ َ گ ِ رِ ت َ ] (مص مرکب ) اشتباه گرفتن . سهو گرفتن . تخطئه کردن . (یادداشت بخط مؤلف )
: نه در هر سخن بحث کردن رواست
خطا بر بزرگان گرفتن خطاست .
سعدی (گلستان ).
کسی گیرد خطا بر نظم حافظ
که هیچش لطف در گوهر نباشد.
حافظ.
|| گناه کسی را مورد عقاب قرار دادن
: خطای بنده نگیری که مهتران و ملوک
شنیده اند نصیحت ز کهتران خدم .
سعدی .
|| عیب گرفتن .