خلر. [ خ ُل ْ ل َ ] (اِخ ) مکانی نزدیک بدو منزلی شیراز و اطراف آن کوه و خانه ها در پهلوی کوه ساخته اند و بیشتر محصول آنجا کوه ها تاک انگور است و آب آن از باران و انگور آن ضخیم و سطبر پوست وشیرین شود و از آن شیره و دوشاب پزند و به اهل شهر فروشند. غالب ارامنه آن انگور را شراب کنند و بعمل آورند و بدور و نزدیک فرستند و فروشند و بروم و فرنگ برند و پسندند و مشهور عالم گردیده ، چنانکه شعرا در اشعار آورده اند. (از انجمن آرای ناصری )
: تعالی زین نگار خلری و جلوه های او
که گاهش جلوه اندر روم و گاهی در فرنگستی .
؟ (از انجمن آرای ناصری ).
آبی که آبکش کند اندر خم
کی همچو باده ایست در خلر.
؟ (از انجمن آرای ناصری ).
رجوع به خلار در این لغت نامه شود.
-
شراب خلر ؛ شراب معروف بی نظیر است که در خلر (خلار) نزدیک شیراز بعمل می آید.