خم نشین . [ خ ُ ن ِ ] (نف مرکب ) نشیننده در خم . قرارگیرنده در خم . || (اِخ ) لقبی است که به دیوجانس کلبی داده شده چه خانه ٔ او در خمی چوبین شکسته بود لکن حافظ و بعضی از شعرای دیگر این لقب را به افلاطون داده اند. (یادداشت بخط مؤلف ):
جز فلاطون خم نشین شراب
سر حکمت بما که گوید باز.
حافظ.