خو
نویسه گردانی:
ḴW
خو. [ خ ُوو ] (ع اِ) انگبین . شهد. عسل . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
واژه های همانند
۴۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۶ ثانیه
خار و خو. [ رُ خ َ / خُو ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) آنچه از گیاه هرزه از کشت زار برکنند نما و نشو کشت را : گر ایدونکه رستم بود پیشرونماند بر این...
خو داشتن . [ ت َ ] (مص مرکب ) معتاد بودن . (یادداشت بخط مؤلف ) : آزردن ما زمانه خو داردمازار از او، گرت بیازارد.ناصرخسرو.
آزاده خو. [ دَ / دِ ](ص مرکب ) آزاده خوی . دارای خوی آزادگان : همی تیر و چوگان کنند آرزوی چه فرمان دهد شاه آزاده خوی ؟ فردوسی .گمانت چنین ا...
بهشتی خو. [ ب ِ هَِ ] (ص مرکب ) بهشتی خوی . خوش خوی . خوش خلق . فرشته خو. (فرهنگ فارسی معین ).
درنده خو. [ دَ رَ دَ / دِ ] (ص مرکب ) که خوی درندگی دارد. که خوی او چون درندگان است . خونخوار. سبع.
خو گرفتن . [ گ ِ رِ ت َ ] (مص مرکب ) انس گرفتن . الفت گرفتن . مأنوس شدن : اگر زیرکی با گلی خو مگیرکه باشد بجا ماندنش ناگزیر. نظامی (از آنند...
فرشته خو. (فِ. رِ. تِ) (ص. مر. فا.). آن که خوی و خصائل و فروزه های فرشتگان دارد.
سازگار با اخلاق همه- خوش خلق
فریشته خو. [ ف ِ ت َ / ت ِ ] (ص مرکب ) آنکه خوی فریشتگان دارد. فرشته خو : ای ملک زاده ٔ فریشته خوای به تو شادمان دل احرار. فرخی .رجوع به فر...
بی خوکردن . [ خ َ / خُو ک َ دَ ] (مص مرکب ) وجین کردن و علفهای هرزه را کندن و از بین بردن : بپیوندم و باغ بی خو کنم سخنهای شاهنشهان نو کنم...