خواجه سرا. [ خوا
/ خا ج َ
/ ج ِ س َ ] (اِ مرکب ) سیاه یا سفید خصی کرده مر خدمت را. خصی در اندرون شاهی یا امیری . (یادداشت بخط مؤلف ). خصی . (ناظم الاطباء)
: چنانکه همواره خواجه سرایان در درگاه سلاطین مشرق می بودند. (قاموس مقدس ). خواجه سرایان ؛ یعنی خصیان و خواجگان ایستادندی . (تاریخ بخارای نرشخی ). و به اقطاع ببعضی از خدمتکاران و خواجه سرایان
۞ خود داده . (تاریخ قم ص
86).