خوار گرفتن . [ خوا
/ خا گ ِ رِ ت َ] (مص مرکب ) ناچیز گرفتن . حقیر شمردن . ناچیز انگاشتن . بچیزی نیاوردن . (یادداشت بخط مؤلف )
: کآن فژه پیر زبهر تو مرا خوار گرفت
برهاناد از او ایزد جبار مرا.
رودکی .
هنوز این نیاموخت آئین جنگ
همی خوار گیرد نبرد پلنگ .
فردوسی .
کسی گر خوار گیرد راه دین را
برد فردا پشیمانی و کیفر.
ناصرخسرو.