خودکامی . [ خوَدْ
/ خُدْ ] (حامص مرکب ) سرکشی . خودسری . (ناظم الاطباء). استبداد. استبدادبالرأی . خودرائی . لجاج . یک دندگی . یک پهلویی
: بمهر اندر نمودی زود سیری
مرا دادی بخودکامی دلیری .
(ویس و رامین ).
بگفت رفتن از تو ضرورتیست مرا
گمان مبر که ز خودکامی است و خودرایی .
سوزنی .
زمام خودکامی بدست غول غفلت سپرده و متابعت لهو و لعب برخود لازم شمرد. (سندبادنامه ص
258 و
286).
مشوران بخودکامی ایام را
قلم درکش اندیشه ٔ خام را.
نظامی .
نکنم بیخودی و خودکامی
چون شدم پخته کی کنم خامی ؟
نظامی .
جواب دادم و گفتم بدار معذورم
که این طریقه ٔ خودکامی است و خودرایی .
حافظ.
حافظا گر ندهد داد دلت آصف عهد
کام دشوار بدست آوری از خودکامی .
حافظ.
همه کارم ز خودکامی ببدنامی کشید آخر
نهان کی ماند آن رازی کز او سازندمحفلها؟
حافظ.