خورشید
نویسه گردانی:
ḴWRŠYD
خورشید. [ خُرْ ] (اِخ ) دهی است از دهستان چهاراویماق بخش قره آغاج شهرستان مراغه ، واقع در جنوب شوسه ٔ مراغه به میانه . این دهکده کوهستانی با آب و هوای معتدل و 149 تن سکنه است . آب آن از چشمه و محصول آن غلات و نخود و بزرک و شغل اهالی زراعت و از صنایع دستی جاجیم بافی است . راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7).
واژه های همانند
۲۴ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۷ ثانیه
جبه ٔ خورشید. [ ج ُب ْ ب َ / ب ِ ی ِ خوَرْ / خُرْ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) رجوع به جبه ٔ خورشید و ماه شود.
شیر و خورشید. [ رُ خوَرْ / خُرْ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) نشان سابق دولت ایران . علامت ایران در قبل از انقلاب اسلامی . شکلی مرکب از شیری که...
خورشید صراحی . [ خوَرْ / خُرْ دِ ص ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از شراب . (آنندراج ) : چو نور شمع ساقی تازه رو باش ز خورشید صراحی ماه نو با...
خورشید گرفتن . [ خوَرْ / خُرْ گ ِ رِ ت َ ] (مص مرکب ) گرفتن خورشید. خسوف . کسوف که بهر دو معنی آمده است . (یادداشت مؤلف ).
خورشید دمیدن . [ خوَرْ / خُرْ دَ دَ ] (مص مرکب ) طلوع آفتاب . برآمدن آفتاب . (از آنندراج ) : گفتم ای بخت بخسبیدی و خورشید دمیدگفت با اینهمه ا...
چشمه ٔ خورشید. [ چ َ / چ ِ م َ /م ِ ی ِ خوَرْ / خُر ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) ) قرص خورشید. قرص خور. عین الشمس . قرص آفتاب : آنگه گر نیم شب ...
خانه ٔ خورشید. [ ن َ / ن ِ ی ِ خ ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) برج اسد. (غیاث اللغات ).
جامه ٔ خورشید. [ م َ / م ِ ی ِ خوَرْ / خُرْ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) لباس شمس . جامه ٔ آفتاب . کنایه از زمین است . (برهان ) (شرفنامه ٔ منیری ) (...
ماهوی خورشید. [ ی ِ خوَرْ/ خُرْ ] (اِخ ) پسر بهرام نیشابوری یکی از دستیاران ابوالمنصور المعمری در گرد کردن شاهنامه ٔ منثور. (یادداشت به خط مرح...
آرایش خورشید. [ ی ِ ش ِ خوَرْ / خُرْ ] (اِخ ) نام نوا و لحن اول است از جمله ٔ سی لحن باربد : چو زد زآرایش خورشید راهی در آرایش بدی خورشید ماه...