خوش نغمه . [ خوَش ْ
/ خُش ْ ن َ م َ
/ م ِ ] (ص مرکب ) خوش آواز. خوش الحان . خوش آهنگ . خوش صدا. خوش ترانه
: نوای مطرب خوش نغمه و سرود ستخج
خروش عاشق سرگشته و عتاب نگار.
مسعودی .
از برای عاشقان مفلس اکنون بی طمع
بلبل خوش نغمه گه شه رود و گه عنقا زند.
سنائی .
آواز چنگ مطرب خوش نغمه گو مباش
ما را حدیث دلبر خوشخوی خوشتر است .
سعدی .