دار
نویسه گردانی:
DʼR
دار. (اِخ ) نام بتی است . (منتهی الارب ).
واژه های همانند
۴۴۹ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۰ ثانیه
عیال دار. (نف مرکب ) کسی که دارای زن و فرزند و اهل و عیال باشد. (ناظم الاطباء). عیالبار. عیالوار. معیل .
شیشه دار. [ شی ش َ / ش ِ ] (نف مرکب ) دارنده ٔ شیشه : زمین از ترکتازی او غباری فلک از کار دانش شیشه داری .صائب .
شیوه دار. [ شی وَ / وِ ] (نف مرکب ) شیوه دارنده . دارای سبک و طریقه ٔ خاص در هنر. || اهل حرفت و صناعت و کاریگر و دارای هنر و پیشه ور. (ناظم ...
صوبه دار. [ ص َ ب َ / ب ِ ] (نف مرکب ) دارنده ٔ صوبه . حاکم وفرمانروای صوبه : ناصرخان حاکم و صوبه دار آن مملکت روانه ٔ جلال آباد و از آنجا به...
دار قرار. [ رِ ق َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آن جهان آخرت . رجوع به دارالقرار شود.
دار قمام . [ رُ ق ُ ] (اِخ ) جایی است در کوفه منسوب به قمامه دختر حارث بن هانی کندی . (از معجم البلدان ).
دار عقبی .[ رِ ع ُ با ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) جهان دیگر. آخرت . مقابل دار دنیا. رجوع به دار و دارالاَّخرة شود.
دار سپنج . [ رِ س ِ پ َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از دنیا و عالم سفلی باشد. (آنندراج ).
دار سرور. [ رِ س ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) بهشت . رجوع به دارالسرور شود.
دار رزین . [ رُ رَ ] (اِخ ) نام جایی است در سیستان . والرهنی میگوید در کرمان است . (معجم البلدان ).