دامن برداشتن . [ م َ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) بلند کردن دامن . برچیدن دامن . بالا گرفتن دامن . بدست گرفتن دنباله ٔ دامن تا بزمین نساید.
-
دامن خرگاه برداشتن ؛ بالا زدن دامن خرگاه
: اگر نسیم ریاض وطن هوس داری
بناله دامن خرگاه آسمان بردار.
کلیم (از آنندراج ).