دٔنو. [ دَ ءِ ] (ص )
۞ دنوتک (پهلوی )
۞ . در اوستا صفتی است گاو و اسب و شتر ماده را برای بازشناختن از نرآنان و صفتی که بازشناختن گاو و اسب و شتر نر بکار رفته «ارشن » است که در پهلوی «گوشن » و در فارسی صورت «گشن » بخود گرفته است و بمعنی نر بکار میرود. (از فرهنگ ایران باستان تألیف آقای پورداود ص
253 ج
1).