دبیر. [ دَ ] (اِخ ) از شاعران برهمنی مذهب هند بود بعدها به تشیع گرایید و بر خود سلامت علی نام نهاد و در زبان اردو مرتبه های بی مانند و بفارسی در حق امامان دوازده گانه نعتهای زیبا دارد. به سال
1292 هَ . ق . در گذشته است . از اوست :
چون دبیر مدح خوانت ای امام دین پناه
بنده ٔ خاص خدا و سایه ٔ لطف اله
با کمال عجز از تقصیر خدمت عذرخواه
بنده ٔ بیچاره کاشی از دل و جان سال و ماه
روز و شب در خطه ٔ آمل ثنا خوان شماست .
(قاموس الاعلام ترکی ).