دخویه . ۞ [ دِ خ ُ ی ِ ] (اِخ ) (میخائیل یان ) (
1836 -
1909 م .) مستشرق معروف هلندی . وی از جوانی وقت خود را وقف تحصیل زبانهای شرقی کرد و تحت هدایت دزی و جوینبول مخصوصاً در زبان عربی متبحر شد و در
1860 در لیدن باخذ درجه ٔ دکتری نایل آمد سپس یکسال در دانشگاه اکسفورد تحصیل کرد و بمطالعه و تنظیم نسخه ٔ نزهةالافاق ادریسی موجود در کتابخانه ٔ بادلیان پرداخت که قسمتی از آن در
1866 با همکاری دزی (بعنوان وصف افریقا و اسپانیا) انتشار یافت . اثر دیگرش تذکره هائی در تاریخ و جغرافیای شرقی (
3 جلد
1862 -
1864) است . پس از وفات دزی (
1883) استاد عربی دانشگاه لیدن شد و در
1906 بازنشسته گردید و در لیدن درگذشت . در دوره ٔ تدریس خود نه فقط در شاگردانش بلکه در سایر فضلائی که در جلسات درسش حاضر میشدند نفوذبسیار داشت . دخویه رئیس هیئت تحریریه ٔ مجلدات
1-
3 دایرةالمعارف اسلام نیز بود. دخویه بعضی از متون معتبرعربی را تحریر و منتشر کرد و از این راه خدمات بزرگ به محققین نمود. از آن جمله است مجموعه ٔ آثار جغرافیایی عربی مشتمل بر:
1- مسالک الممالک اصطخری (لیدن
1870).
2- کتاب صورة الارض ابن حوقل (لیدن
1873).
3- احسن التقاسیم مقدسی (لیدن
1877).
4- فهارس ، لغتنامه وتصحیحات سه قسمت اول (لیدن
1879).
5- مختصر کتاب البلدان ابن الفقیه همدانی (لیدن
1885).
6- المسالک و الممالک ابن خرداذبه بضمیمه ٔ پاره هایی از کتاب الخراج قدامةابن جعفر (لیدن
1889).
7- اعلاق النفیسه از ابن رسته و کتاب البلدان ابن واضح یعقوبی (لیدن
1892).
8- کتاب التنبیه و الاشراف مسعودی و فهارس و لغتنامه ٔ مجلدات
7 و
8 (لیدن
1894). (از دایرة المعارف فارسی ).